Είναι καλά τεκμηριωμένο στην επιστημονική βιβλιογραφία ότι τα ταμπού και οι μύθοι σχετικά με την έμμηνο ρύση επηρεάζουν την ψυχική υγεία των κοριτσιών και των γυναικών. Το τρέχον ζήτημα Sabrimala μπορεί να συμβάλλει στην προώθηση της ντροπής «περιόδου» μεταξύ των κοριτσιών και των γυναικών.
Παρά την πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου που επιτρέπει την είσοδο σε γυναίκες όλων των ηλικιακών ομάδων Ναός Sabrimala στην κορυφή ενός λόφου στην Κεράλα, οι διαδηλωτές και ο όχλος έχουν σταματήσει κάθε προσπάθεια των γυναικών μέχρι στιγμής να μπουν στο ναό και να προσευχηθούν. Προφανώς, η προσπάθεια των γυναικών να εισέλθουν σε αυτόν τον ναό έχει γίνει ένα σοβαρό ζήτημα νόμου και τάξης στην περιοχή εν όψει της αντίθεσης των διαδηλωτών που υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να επιτρέπεται η είσοδος των γυναικών μεταξύ 15-50 ετών στο ναό, τηρώντας αιώνες παλιά παράδοση.
Προφανώς, η Σαμπριμάλα Ο Ναός δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωση. Υπάρχουν ακόμη αρκετοί ναοί όπου οι γυναίκες δεν επιτρέπεται ή έχουν περιορισμένη πρόσβαση. Πατμπαούσι ναός στην περιοχή Barpeta του Assam, Kartikeya Ναός στο Πουσκάρ Ρατζαστάν, Annappa Ναός στο Dharmasthala κοντά στο Mangalore στην Καρνατάκα, Rishi Dhroom Ναός στο Muskura Khurd της περιοχής Hamirpur στο Uttar Pradesh, Ρανακπούρ Ναός Jain στην περιοχή Pali, Ρατζαστάν, Sree Padmanabhaswamy Ναός σε Thiruvananthapuram, Κεράλα, Μπαβάνι Η πόλη Deeksha Mandapamin Vijayawada Andhra Pradesh είναι μερικά από τα παραδείγματα.
Παρά τις συνταγματικές και νομικές διατάξεις της σύγχρονης δημοκρατικής Ινδίας που εγγυώνται την ισότητα στις γυναίκες και απαγορεύουν τις διακρίσεις εις βάρος των γυναικών σε οποιαδήποτε μορφή, οι ινδικές θρησκευτικές και πολιτιστικές παραδόσεις ανέκαθεν ορίζουν τις γυναίκες υψηλές θέσεις στην κοινωνία. Η εννοια του Shakti (η Γυναικεία Αρχή της δημιουργικής δύναμης) του Ινδουισμού έχει θεωρηθεί ως απελευθερωτική δύναμη για τις γυναίκες. Η λατρεία των γυναικείων θεοτήτων με τη μορφή Durga, Kali, Lakshmi, Saraswati για να αναφέρουμε μερικά ήταν η κυρίαρχη κοινωνική παράδοση της Ινδίας. Η λατρεία της θεάς είναι στην πραγματικότητα μια από τις πιο μακροχρόνιες θρησκευτικές παραδόσεις στον Ινδουισμό, που πιθανώς θυμίζει τη λατρεία της Μητέρας Θεάς του πολιτισμού της κοιλάδας του Ινδού.
Ένα βήμα παραπέρα είναι η περίπτωση του Kamakhya ναός στο Guwahati, Assam. Είναι ναός του shakti η γυναικεία δύναμη όπου δεν υπάρχει είδωλο του Kamakhya να προσκυνήσει αλλά α yoni (κόλπος). Σε αυτόν τον ναό, εμμηνόρροια τιμάται και γιορτάζεται.
Ωστόσο, συναντάμε τέτοιες περιπτώσεις όπως Σαμπριμάλα Ναός όπου απαγορεύεται η είσοδος και η προσευχή σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας.
Τι παράδοξο!
Ο λόγος που αναφέρεται στην υπόθεση Σαμπριμάλα είναι ''επειδή η προεδρεύουσα θεότητα Λόρδος Ayyappa είναι άγαμος''. Παρόμοια είναι η περίπτωση με Kartikeya Ναός στο Pushkar Rajasthan όπου η προεδρεύουσα θεότητα είναι ο άγαμος θεός Kartikeya. Είναι αδιανόητο η παρουσία γυναικών αφοσιωμένων να αποτελεί απειλή για τους άγαμους θεούς. Φαίνεται ότι αυτό το κοινωνικό ζήτημα έχει να κάνει περισσότερο με την παράδοση της «τελετουργικής μόλυνσης» που σχετίζεται με την έμμηνο ρύση.
Η έμμηνος ρύση, ένα φυσικό μέρος του ανθρώπινου αναπαραγωγικού κύκλου, δυστυχώς, περιβάλλεται από αρκετούς μύθους και ταμπού σε πολλές κοινωνίες, συμπεριλαμβανομένης της Ινδίας. Τα κοινωνικά ταμπού γύρω από αυτό το βιολογικό φαινόμενο αποκλείουν αποτελεσματικά τις γυναίκες και τα κορίτσια από πολλές πτυχές της κοινωνικής, θρησκευτικής και πολιτιστικής ζωής – η απαγόρευση εισόδου στους ναούς μπορεί να είναι απλώς μια πτυχή αυτού του ευρύτερου κοινωνικού προβλήματος όπου η έμμηνος ρύση εξακολουθεί να θεωρείται βρώμικη, ακάθαρτη και ρυπογόνος. Αυτές οι έννοιες της αγνότητας και της ρύπανσης οδηγούν τους ανθρώπους να πιστεύουν περαιτέρω ότι οι γυναίκες με έμμηνο ρύση είναι ανθυγιεινές και ακάθαρτες αντιλήψεις.
Είναι καλά τεκμηριωμένο στην επιστημονική βιβλιογραφία ότι τα ταμπού και οι μύθοι σχετικά με την έμμηνο ρύση επηρεάζουν την ψυχική υγεία των κοριτσιών και των γυναικών. Το τρέχον ζήτημα Sabrimala μπορεί να συμβάλλει στην προώθηση του "ντροπή περιόδου ανάμεσα σε κορίτσια και γυναίκες. Πραγματικά μια πολύ λυπηρή κατάσταση.
Σε αυτό το σημερινό αδιέξοδο σύγκρουσης μεταξύ νεωτερικότητας και οπισθοδρομικής κοινωνικής παράδοσης, τα τελικά θύματα είναι παρόντα και οι επόμενες γενιές κοριτσιών.
Οι συνταγματικές προστατευτικές διατάξεις και οι νομοθεσίες έχουν προφανώς αποτύχει να διορθώσουν τις οπισθοδρομικές πολιτιστικές παραδόσεις.
***
