''Το JNU και η Jamia Milia Islamia γίνονται μάρτυρες άσχημων σκηνών κατά την προβολή του ντοκιμαντέρ του BBC'' – στην πραγματικότητα τίποτα δεν προκαλεί έκπληξη. Οι διαμαρτυρίες της CAA για το ντοκιμαντέρ του BBC, τόσο στο JNU όσο και στο Jamia και σε πολλά άλλα κορυφαία πανεπιστήμια στην Ινδία είναι συνήθως ειδήσεις για πολιτικά κινήματα και αναταραχές στις πανεπιστημιουπόλεις τους. Δημόσια χρηματοδότηση και πληρωμένη από τα χρήματα των φορολογουμένων, αυτά τα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, εκ πρώτης όψεως, εμφανίζονται περισσότερο ως ένα πολιτικό νηπιαγωγείο παρά ως ακαδημαϊκοί υπόλογοι, με κόστος των φορολογουμένων, να εκπαιδεύσουν/εκπαιδεύσουν ανθρώπινο δυναμικό ώστε να γίνουν ερευνητές, καινοτόμοι, επιχειρηματίες και άλλα επαγγελματίες αφοσιωμένοι στην προσωπική, κοινωνική και εθνική ανάπτυξη. Σίγουρα, στην Ινδία μετά την ανεξαρτησία, τα πανεπιστήμια δεν έχουν πια εντολή να αναδεικνύουν επαγγελματίες πολιτικούς – αυτή η δουλειά αφήνεται τώρα στη βαθιά ριζωμένη εκλογική διαδικασία, από την παντσαγιά του χωριού έως τις κοινοβουλευτικές εκλογές, που παρέχουν μια σαφή πορεία για έναν πολιτικό σταδιοδρομίας στην αντιπροσωπευτική πολιτική με μια εύλογη επιφύλαξη ότι η ιδεολογία της επαναστατικής ουτοπίας δεν είναι πλέον υποστηρικτική. Αλλά οι πολιτικοί θα παραμείνουν πολιτικοί, επομένως αυτό που πρέπει να γίνει είναι να γίνουν οι μαθητές ευαίσθητοι στην αξία των χρημάτων των φορολογουμένων που κερδίζουν με κόπο και στην επιτακτική ανάγκη της προσωπικής και οικογενειακής τους ανάπτυξης (αν όχι εθνική ανάπτυξη). Ένας τρόπος για να γίνει αυτό θα μπορούσε να είναι να δούμε τα πανεπιστήμια ως παρόχους υπηρεσιών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ως μέρος της ευρύτερης εθνικής οικονομίας και να τα λειτουργήσουμε με βάση τις αρχές της διαχείρισης των επιχειρήσεων για να διασφαλίσουμε την αποτελεσματικότητα. Οι φοιτητές θα γίνουν αγοραστές/χρήστες υπηρεσιών πανεπιστημίων που θα πληρώσουν απευθείας στους παρόχους το κόστος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Τα ίδια χρήματα που χρησιμοποιούνται σήμερα για την παροχή υποτροφιών στα πανεπιστήμια θα χρησιμοποιηθούν για την πληρωμή διδάκτρων και εξόδων διαβίωσης σε φοιτητές απευθείας, οι οποίοι με τη σειρά τους θα τα χρησιμοποιήσουν για να πληρώσουν τους παρόχους για τις υπηρεσίες τους. Με αυτόν τον τρόπο, η Επιτροπή Επιχορηγήσεων του Πανεπιστημίου θα γίνει τομεακός ρυθμιστής. Θα χρειαστεί να δημιουργηθεί ένας νέος φορέας χρηματοδότησης των φοιτητών που θα εγκρίνει επιχορηγήσεις και δάνεια εκπαίδευσης σε φοιτητές με βάση την προσφορά εισδοχής και το οικονομικό και κοινωνικό υπόβαθρο των φοιτητών (για τη διασφάλιση της ισότητας). Οι φοιτητές θα επιλέξουν το πανεπιστήμιο με βάση την κατάταξη και την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχουν τα πανεπιστήμια. Αυτό θα εμφυσήσει τον τόσο αναγκαίο ανταγωνισμό της αγοράς μεταξύ των ινδικών πανεπιστημίων, κάτι που είναι επιτακτική ανάγκη ενόψει του πρόσφατα δημοσιευμένου σχεδίου που θα επιτρέψει σε φημισμένα ξένα πανεπιστήμια να ανοίξουν και να λειτουργήσουν πανεπιστημιουπόλεις στην Ινδία. Τα ινδικά πανεπιστήμια θα χρειαστεί να ανταγωνιστούν με τα ξένα πανεπιστήμια για την επιβίωση και να αποφύγουν τη δημιουργία «δύο τάξεων» μορφωμένων Ινδών. Η Ινδία πρέπει να περάσει από τη δυάδα του «χρήστη-παρόχου» στην τριάδα του μοντέλου «χρήστης-πληρωτής-πάροχος» για να διασφαλίσει την αποτελεσματικότητα, την ισότητα και την ποιότητα στην παροχή υπηρεσιών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Εν μέσω των ειδήσεων ότι η Ινδία αναπτύσσει το πρώτο ενδορρινικό εμβόλιο στον κόσμο και τον μεγάλο εορτασμό της δημοκρατίας στην Ινδία με τη μορφή του 74th Ημέρα της Δημοκρατίας, ήρθαν επίσης οι αναφορές για πετροβολισμούς, καυγάδες και διαμαρτυρίες από πολιτικά φοιτητικά σώματα όπως το SFI στα κορυφαία Πανεπιστήμια JNU και JMI της Ινδίας για την προβολή αμφιλεγόμενων BBC ντοκιμαντέρ που υποτίθεται ότι υποτιμά την ακεραιότητα των ινδικών συνταγματικών αρχών, ιδιαίτερα του ανώτατου δικαστηρίου.
Τοποθετημένο στην πρωτεύουσα Νέο Δελχί, τόσο το Πανεπιστήμιο Jawaharlal Nehru όσο και το Jamia Milia Islamia (σ.σ. Εθνικό Ισλαμικό Πανεπιστήμιο) ιδρύθηκαν με Πράξεις του Κοινοβουλίου και είναι φημισμένα κεντρικά πανεπιστήμια που χρηματοδοτούνται εξ ολοκλήρου από την κυβέρνηση από χρήματα των φορολογουμένων. Και οι δύο είναι πολύ γνωστοί στην Ινδία για την ακαδημαϊκή αριστεία καθώς και για τη δυσάρεστη πεζή πολιτική φοιτητών που συνεχίζεται στην πανεπιστημιούπολη. Μερικές φορές, και οι δύο πανεπιστημιουπόλεις εμφανίζονται περισσότερο ως πεδία πολιτικών μαχών παρά ως δημόσια χρηματοδοτούμενα ερευνητικά ιδρύματα φήμης που ασχολούνται με ακαδημαϊκές δραστηριότητες και οικοδόμηση έθνους για να αποφέρουν «αξία» για τα χρήματα που ξοδεύουν οι άνθρωποι της Ινδίας σε αυτές. Στην πραγματικότητα, το JNU έχει μια μακρά γενεαλογία της αριστερής πολιτικής από την έναρξή του και έχει δημιουργήσει πολλούς αριστερούς ηγέτες όπως ο Sita Ram Yechury και ο Kanhaiya Kumar (τώρα μέλος του Κογκρέσου). Στο πρόσφατο παρελθόν, και τα δύο πανεπιστήμια ήταν στο επίκεντρο των διαδηλώσεων κατά της CAA στο Δελχί.
Το πιο πρόσφατο στη σειρά είναι οι «διαταραχές» και στις δύο πανεπιστημιουπόλεις κατά την προβολή του δεύτερου επεισοδίου του Το ντοκιμαντέρ του BBC Το «India: The Modi Question» που αμφισβητεί στη συνέχεια την απάντηση του Gujarat CM Modi στις ταραχές πριν από δύο δεκαετίες και θέτει υπό αμφισβήτηση τη λειτουργία του δικαστικού συστήματος και την εξουσία των ινδικών δικαστηρίων. Είναι ενδιαφέρον ότι η Χίνα Ραμπάνι από το Πακιστάν χρησιμοποίησε αυτό το ντοκιμαντέρ για να υπερασπιστεί την κυβέρνηση Σαρίφ. Προφανώς, οι φοιτητές της αριστερής πτέρυγας ήθελαν δημόσια προβολή, ενώ η διοίκηση ήθελε να αποθαρρύνει εν αναμονή αναταραχών στην πανεπιστημιούπολη. Ωστόσο, η προβολή συνεχίστηκε και υπάρχουν αναφορές για άσχημες σκηνές λιθοβολισμών και αστυνομικών ενεργειών.
Η πολιτική των φοιτητών έπαιξε σημαντικό ρόλο στον αγώνα για την ελευθερία της Ινδίας. Η Ινδία πέτυχε την ελευθερία το 1947 χάρη στους μαχητές της ελευθερίας των αποχρώσεων. Στη συνέχεια, οι άνθρωποι της Ινδίας πλαισίωσαν το Σύνταγμά τους, το οποίο δημιουργήθηκε στις 26th Ιανουάριος 1950. Ως η μεγαλύτερη λειτουργική δημοκρατία, η Ινδία είναι ένα κράτος πρόνοιας που εγγυάται την ελευθερία και τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα σε όλους, έχει ένα ανεξάρτητο και άκρως διεκδικητικό δικαστικό σύστημα και μια βαθιά ριζωμένη δημοκρατική παράδοση και εκλογικές διαδικασίες. Οι άνθρωποι εκλέγουν τακτικά κυβερνήσεις που παραμένουν στην εξουσία για ορισμένη θητεία έως ότου απολαύσουν την εμπιστοσύνη του Σώματος.
Τις τελευταίες επτά δεκαετίες περίπου, μια καλή υποδομή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης έχει εμφανιστεί στην Ινδία, απαράδεκτες διαδοχικές προσπάθειες της κυβέρνησης. Ωστόσο, αυτά τα ιδρύματα χρηματοδοτούνται σε μεγάλο βαθμό από το δημόσιο και είναι χαμηλά ως προς τα κριτήρια αποτελεσματικότητας και ποιότητας. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για αυτό, αλλά η «πολιτική των φοιτητών» είναι ένας βασικός λόγος. Μου πήρε πέντε χρόνια για να ολοκληρώσω τριετή πτυχίο στο Πανεπιστήμιο Ranchi λόγω καθυστερημένης συνεδρίας που προκλήθηκε σε μεγάλο βαθμό από την πολιτική στην πανεπιστημιούπολη. Δεν είναι ασυνήθιστο να βρίσκουμε κακομαθημένο ακαδημαϊκό περιβάλλον σε πανεπιστημιουπόλεις σε όλη τη χώρα, ακόμη και σε φημισμένα πανεπιστήμια όπως το JNU, το Jamia, το Jadavpur κ.λπ. Τα τρέχοντα επεισόδια αναταραχής στην πανεπιστημιούπολη ως απάντηση στο ντοκιμαντέρ του BBC είναι απλώς μια κορυφή του παγόβουνου.
Μετά την ανεξαρτησία, η εντολή στα ινδικά πανεπιστήμια είναι να εκπαιδεύσουν/εκπαιδεύσουν το ινδικό ανθρώπινο δυναμικό ώστε να γίνουν ερευνητές, καινοτόμοι, επιχειρηματίες και άλλοι επαγγελματίες αφοσιωμένοι στην προσωπική, οικογενειακή και εθνική ανάπτυξη και να δικαιολογήσουν την αξία για το δημόσιο χρήμα που δαπανάται για τη λειτουργία τους. Το να είσαι φυτώριο μελλοντικών πολιτικών δεν θα μπορούσε πλέον να είναι λόγος ύπαρξης για την ύπαρξή τους, την οποία φροντίζει καλά η σαφής σταδιοδρομία της επαγγελματικής πολιτικής σε βαθιά εδραιωμένη κοινοβουλευτική αντιπροσωπευτική δημοκρατία από το παντσαγιάτ του χωριού έως το κοινοβουλευτικό επίπεδο, το οποίο έχει επίσης επαρκή χώρο για επαναστατικές ιδεολογίες διαφορετικών αποχρώσεων.
Ένας από τους τρόπους για να διορθωθεί το σημερινό status quo είναι η ευαισθητοποίηση των μαθητών σχετικά με την αξία των χρημάτων που κερδίζουν με κόπο οι φορολογούμενοι και την επιτακτική ανάγκη της προσωπικής και οικογενειακής τους ανάπτυξης (αν όχι εθνική ανάπτυξη), η οποία με τη σειρά της απαιτεί αλλαγή στην εμφάνιση της Ινδίας. στα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης από «δημόσιες εγκαταστάσεις» έως «παροχείς υπηρεσιών που λειτουργούν αποτελεσματικά».
Εξετάζοντας τα πανεπιστήμια ως παρόχους υπηρεσιών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης εκτός από τα μεγαλύτερα εθνικά οικονομία λειτουργεί και λειτουργεί με βάση τις αρχές της επιχειρηματικής διαχείρισης έχει τη δυνατότητα να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα και την ποιότητα.
Επί του παρόντος, η κυβέρνηση πληρώνει και παρέχει υπηρεσίες στους χρήστες (φοιτητές) με τους χρήστες να αγνοούν το κόστος των υπηρεσιών. Αυτό που χρειάζεται είναι να υπάρχει διαχωρισμός πληρωτή - παρόχου. Στο πλαίσιο αυτό, οι φοιτητές θα γίνουν αγοραστές/χρήστες υπηρεσιών πανεπιστημίων. Θα πληρώσουν απευθείας στους παρόχους (πανεπιστήμια) το κόστος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης υπό μορφή διδάκτρων. Τα πανεπιστήμια δεν λαμβάνουν κανένα κονδύλι από την κυβέρνηση. Η κύρια πηγή εσόδων τους θα είναι τα δίδακτρα που καταβάλλουν οι φοιτητές που με τη σειρά τους θα λαμβάνουν από το κράτος. Τα ίδια χρήματα που χρησιμοποιούνται επί του παρόντος για την παροχή υποτροφιών στα πανεπιστήμια θα χρησιμοποιηθούν για την πληρωμή διδάκτρων και εξόδων διαβίωσης σε φοιτητές απευθείας, οι οποίοι με τη σειρά τους θα τα χρησιμοποιήσουν πληρώνοντας τους παρόχους για τις υπηρεσίες τους. Με αυτόν τον τρόπο, η Επιτροπή Επιχορηγήσεων του Πανεπιστημίου γίνεται ο τομεακός ρυθμιστής.
Θα χρειαστεί να δημιουργηθεί ένας νέος φορέας χρηματοδότησης φοιτητών που θα παρέχει 100% κεφάλαια για την κάλυψη των διδάκτρων και των εξόδων διαβίωσης σε όλους τους υποψήφιους φοιτητές με τη μορφή υποτροφιών και δανείων εκπαίδευσης βάσει προσφοράς εισδοχής από τα πανεπιστήμια. Οικονομικός και το κοινωνικό υπόβαθρο των μαθητών μπορεί να ληφθεί υπόψη για τη διασφάλιση της ισότητας.
Οι μαθητές θα επιλέξουν μάθημα και πάροχο (πανεπιστήμιο) με βάση την κατάταξη και την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχουν τα πανεπιστήμια υπονοώντας ότι τα πανεπιστήμια θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους για να προσελκύσουν φοιτητές για να δημιουργήσουν έσοδα. Έτσι, αυτό θα εμφυσήσει τον τόσο αναγκαίο ανταγωνισμό της αγοράς μεταξύ των ινδικών πανεπιστημίων, κάτι που είναι επιτακτική ανάγκη ενόψει του πρόσφατα δημοσιευμένου σχεδίου για να επιτραπεί η φήμη ξένα πανεπιστήμια να ανοίξουν και να λειτουργήσουν πανεπιστημιουπόλεις στην Ινδία. Τα ινδικά πανεπιστήμια θα χρειαστεί να ανταγωνιστούν με τα ξένα πανεπιστήμια για την επιβίωση και να αποφύγουν τη δημιουργία «δύο τάξεων» μορφωμένων Ινδών.
Η Ινδία πρέπει να περάσει από τη δυάδα του «χρήστη-παρόχου» στην τριάδα του μοντέλου «χρήστης-πληρωτής-πάροχος» για να διασφαλίσει τριπλούς στόχους αποτελεσματικότητας, ισότητας και ποιότητας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
***
Σχετικό άρθρο:
Η Ινδία θα επιτρέψει σε φημισμένα ξένα πανεπιστήμια να ανοίγουν πανεπιστημιουπόλεις
