Στην περίπτωση της πανδημίας του COVID-19, η ανοσία της αγέλης θα αναπτυχθεί εάν επιτραπεί σε ολόκληρο τον πληθυσμό να μολυνθεί και με την πάροδο του χρόνου να αναπτύξει αντισώματα και να θεραπευτεί. Ωστόσο, μια σημαντική ανησυχία εδώ είναι ότι ο πληθυσμός με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα θα είναι πιο ευάλωτος και επιρρεπής στην ανάπτυξη σοβαρών συμπτωμάτων ασθένειας. Αυτή η κατηγορία αναφέρεται στον ηλικιωμένο πληθυσμό ιδιαίτερα σε αυτούς με προϋπάρχουσες παθήσεις. Έτσι, στα αρχικά στάδια της εμφάνισης της νόσου, η καλύτερη επιλογή είναι η πρακτική της κοινωνικής απόστασης/καραντίνας για την προστασία του πληθυσμού και την καθυστέρηση της εμφάνισης της νόσου όσο το δυνατόν περισσότερο μέχρι να κατανοήσουμε τη φύση και την πορεία της νόσου και η θεραπεία είναι διαθέσιμη με τη μορφή εμβολίου.
Αλλά μερικοί άνθρωποι υποστηρίζουν ότι η κοινωνική απόσταση δεν είναι τελικά καλή γιατί εμποδίζει την ανάπτυξη».ασυλία αγέλης».
Περισσότερες από 210 χώρες στον κόσμο έχουν πλέον μολυνθεί από τον νέο κορωνοϊό. Η παγκόσμια πανδημία έχει αναγκάσει τα έθνη να υποστούν κλείδωμα και την προώθηση κοινωνική αποστασιοποίηση (άτομα που διατηρούν απόσταση τουλάχιστον ενός μέτρου μεταξύ τους) πρωτόκολλα σε όλους τους δημόσιους χώρους για την επιβράδυνση της εξάπλωσης της νόσου. Χωρίς αξιόπιστη θεραπεία και εμβόλιο στο μάτι, αυτή φαίνεται να είναι η καλύτερη δυνατή επιλογή για την καταπολέμηση της εξάπλωσης της νόσου.
Η ανοσία της αγέλης ήταν στις ειδήσεις πρόσφατα λόγω της πανδημίας COVID-19, όπου διάφοροι ειδικοί σε όλο τον κόσμο αναπτύσσουν στρατηγικές για την καταπολέμηση της νόσου. Οι χώρες παλεύουν με τις επιλογές είτε υιοθέτησης κοινωνικής απόστασης/καραντίνας εφαρμόζοντας αυστηρό lockdown, κατά το οποίο οι άνθρωποι εμποδίζονται να προσβληθούν από την ασθένεια κρατώντας τους όσο το δυνατόν περισσότερο σε απομόνωση ή επιτρέποντάς τους να προσβληθούν από τη νόσο και να αναπτύξουν ανοσία της αγέλης. Η επιλογή της επιλογής εξαρτάται από πολλούς παράγοντες που σχετίζονται άμεσα με Covid-19 όπως η σοβαρότητα της νόσου, ο χρόνος επώασης του ιού και η απομάκρυνσή του από το σώμα, η ευπάθεια του ιού σε διαφορετικές κλιματικές συνθήκες και έμμεσοι παράγοντες όπως η ετοιμότητα του ιατρικού συστήματος να χειριστεί και να φροντίσει τα μολυσμένα άτομα, διαθεσιμότητα προστατευτικού εξοπλισμού για ιατρικό προσωπικό και το ευρύ κοινό και την οικονομική ευρωστία των χωρών.
Στην περίπτωση της πανδημίας του COVID-19, η ανοσία της αγέλης θα αναπτυχθεί εάν επιτραπεί σε ολόκληρο τον πληθυσμό να μολυνθεί και με την πάροδο του χρόνου να αναπτύξει αντισώματα και να θεραπευτεί. Ωστόσο, μια σημαντική ανησυχία εδώ είναι ότι ο πληθυσμός με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα θα είναι πιο ευάλωτος και επιρρεπής στην ανάπτυξη σοβαρών συμπτωμάτων ασθένειας και τελικά θα πεθάνει καθώς δεν θα είναι σε θέση να αναπτύξει αποτελεσματικά αντισώματα. Αυτή η κατηγορία αναφέρεται στον ηλικιωμένο πληθυσμό, ιδιαίτερα σε εκείνους με προϋπάρχουσες ασθένειες όπως καρκίνος, άσθμα, διαβήτης, καρδιακές παθήσεις κ.λπ. που προκαλούν το ανοσοποιητικό σύστημα σε κίνδυνο και καθιστούν τα άτομα πιο ευάλωτα. Έτσι, στα αρχικά στάδια της εμφάνισης της νόσου, η καλύτερη επιλογή είναι η πρακτική της κοινωνικής απόστασης/καραντίνας για την προστασία του πληθυσμού και την καθυστέρηση της εμφάνισης της νόσου όσο το δυνατόν περισσότερο μέχρι να κατανοήσουμε τη φύση και την πορεία της νόσου και η θεραπεία είναι διαθέσιμη με τη μορφή εμβολίου. Το πιο σημαντικό, αυτή η επιλογή όχι μόνο επιτρέπει στις κυβερνήσεις να αγοράσουν χρόνο για να αναπτύξουν ιατρική υποδομή και σχετικά σύνεργα για την αποτελεσματική καταπολέμηση της νόσου, αλλά και να ξεκινήσουν την έρευνα για την ανάπτυξη διαγνωστικών δοκιμών και την ανάπτυξη εμβολίων. Αυτό αφορά περισσότερο τις αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Ινδία που δεν διαθέτουν τη σχετική ιατρική υποδομή και συστήματα για να αντιμετωπίσουν μια τέτοια πανδημία. Το μειονέκτημα αυτού θα είναι η τεράστια οικονομική και ψυχολογική αποστράγγιση των χωρών. Ως εκ τούτου, είναι δύσκολο να επιλέξουμε ποια επιλογή να εφαρμόσουμε μεταξύ της κοινωνικής απόστασης και της ανοσίας της αγέλης.
Οι ανεπτυγμένες χώρες, από την άλλη πλευρά, διαθέτουν την επιθυμητή ιατρική υποδομή για να αντιμετωπίσουν μια τέτοια πανδημία και πίστευαν ότι η ανάπτυξη της ανοσίας της αγέλης θα ήταν καλύτερη επιλογή. Χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλες στην Ευρωπαϊκή Ένωση επέτρεψαν στους ανθρώπους να προσβληθούν από τον COVID-19 χωρίς να επιβάλλουν κοινωνική απόσταση και να εφαρμόζουν μέτρα για την αντιμετώπιση του ευάλωτου πληθυσμού. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τεράστιο αριθμό θνησιμότητας ειδικά σε ηλικιωμένο πληθυσμό με συνυπάρχουσες παθήσεις που οδήγησαν σε ένα ανοσοκατεσταλμένο σύστημα όπως περιγράφεται στην παράγραφο 4 παραπάνω. Εκεί που αυτές οι χώρες έκαναν λάθος είναι ότι δεν κατάφεραν να αξιολογήσουν το γεγονός ότι κατέχουν ένα τεράστιο ποσοστό ηλικιωμένου πληθυσμού και η έκθεσή τους σε μια τέτοια ασθένεια θα είχε σοβαρές συνέπειες. Αυτές οι χώρες προχώρησαν στη σκέψη της προστασίας της οικονομίας χωρίς να κατανοήσουν τη φύση και τη σοβαρότητα της νόσου COVID-19 και να παραβλέψουν εσφαλμένα τη δημογραφική κατανομή του πληθυσμού τους.
Η Ινδία, από την άλλη πλευρά, έπαιξε με ασφάλεια και εφάρμοσε την πρακτική της κοινωνικής απόστασης εφαρμόζοντας αυστηρό lockdown από την αρχή όταν εισήλθε ο COVID-19, αν και με κόστος οικονομικών συνεπειών. Το πλεονέκτημα που είχε η Ινδία ήταν ότι η φύση και η σοβαρότητα της νόσου ήταν ήδη γνωστές με βάση την εμφάνισή της στις άλλες χώρες και τα διδάγματα που αντλήθηκαν από τα λάθη που έκαναν οι ανεπτυγμένες χώρες. Παρόλο που η Ινδία έχει το δημογραφικό πλεονέκτημα ότι διαθέτει την πλειοψηφία του νέου πληθυσμού έναντι των ηλικιωμένων, ο τεράστιος αριθμός των ηλικιωμένων πληθυσμών μπορεί να εξακολουθεί να είναι ισοδύναμος με τον αριθμό των ανεπτυγμένων χωρών. Έτσι, η Ινδία επέλεξε να προστατεύσει ολόκληρο τον πληθυσμό μαζί με τους ευάλωτους ηλικιωμένους τηρώντας την κοινωνική απόσταση μέσω της εφαρμογής αυστηρών περιορισμών. Αυτό όχι μόνο έδωσε στην Ινδία αρκετό χρόνο για να αναπτύξει μέτρα για την καταπολέμηση του COVID-19 όσον αφορά την ανάπτυξη διαγνωστικών τεστ, τη δοκιμή διαθέσιμων φαρμάκων κατά του COVID-19 και τον εξοπλισμό των νοσοκομείων για την αντιμετώπιση μολυσμένων κρουσμάτων, αλλά οδήγησε επίσης σε λιγότερη θνησιμότητα.
Με τις τρέχουσες διαθέσιμες γνώσεις σχετικά με τον COVID-19, η Ινδία μπορεί να αναπτύξει κατάλληλες στρατηγικές στο μέλλον. Σχεδόν το 80% των μολυσμένων ατόμων (το ποσοστό αυτό αναφέρεται οπωσδήποτε σε νεότερο πληθυσμό χωρίς προϋπάρχουσες παθήσεις) είναι ασυμπτωματικά που σημαίνει ότι μπορούν να αναρρώσουν αλλά μπορούν να μεταδώσουν τη νόσο σε άλλους. Μια πρόσφατη μελέτη στο Ηνωμένο Βασίλειο αποκάλυψε ότι ακόμη και ο ηλικιωμένος πληθυσμός (μέση ηλικία 72 ετών) είναι σε θέση να αναρρώσει από τον COVID-19 εάν δεν έχει άλλη προϋπάρχουσα ασθένεια που θέτει σε κίνδυνο το ανοσοποιητικό σύστημα. Η Ινδία μπορεί τώρα να ανυπομονεί να χαλαρώσει το lockdown με σταδιακό τρόπο για να διασφαλίσει τη συνέχεια της ζωής και να επιτρέψει στους ανθρώπους να αναπτύξουν αργά την ανοσία της αγέλης.
***
Συγγραφείς: Harshit Bhasin
Οι απόψεις και οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτόν τον ιστότοπο είναι αποκλειστικά του συγγραφέα(ών) και άλλων συνεργατών, εάν υπάρχουν
