Ένα γραφικό παραθαλάσσιο μνημείο κληρονομιάς του Mahabalipuram στην πολιτεία Ταμίλ Ναντού της Ινδίας παρουσιάζει αιώνες πλούσιας πολιτιστικής ιστορίας.
Μαχαμπαλιπούραμ or Mamallapuram είναι μια αρχαία πόλη σε Ταμίλ Ναντού πολιτεία στη νότια Ινδία, 50 χλμ νοτιοδυτικά του Τσενάι, πρωτεύουσα του Ταμίλ Ναντού. Ήταν ένα ακμάζον εμπορικό λιμάνι στον κόλπο της Βεγγάλης ήδη από τον 1ο αιώνα μ.Χ. και χρησιμοποιήθηκε ως ορόσημο για τη ναυσιπλοΐα πλοίων. Το Mahabalipuram ήταν μέρος μιας δυναστείας των Ταμίλ που ονομαζόταν Pallava Δυναστεία κατά τον 7ο έως τον 9ο αιώνα μ.Χ. και στο μεγαλύτερο μέρος της ήταν η πρωτεύουσά τους. Αυτή η δυναστεία κυβέρνησε τη νότια Ινδία και αυτή η περίοδος ονομάστηκε χρυσή εποχή.
Το Mahabalipuram πιστεύεται ότι πήρε το όνομά του από τον βασιλιά Mahabali που θυσιάστηκε στον Vamama, την πέμπτη ενσάρκωση του Κυρίου Βισνού στον Ινδουισμό για την επίτευξη της απελευθέρωσης. Αυτό τεκμηριώνεται στο αρχαίο ινδικό κείμενο που ονομάζεται Βισνού Πουράν. Η λέξη "puram" είναι μια σανσκριτική λέξη για μια κατοικία πόλης. Έτσι, το Mahabalipuram μεταφράζεται κυριολεκτικά ως «πόλη του μεγάλου Μπαλί». Η πόλη είναι γνωστή για τις ασημί λευκές αμμουδιές της, τη λογοτεχνία και την τέχνη και την αρχιτεκτονική της που αποτελείται από εξαίσια πέτρινα γλυπτά, ναούς και αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
Οι βασιλείς Pallava της δυναστείας Pallava ήταν πολύ ισχυροί και φιλόσοφοι στοχαστές που ήταν γνωστοί ως προστάτες των τεχνών. Κατασκεύασαν ένα συγκρότημα επτά ναών που είναι κοινώς γνωστοί ως «Επτά παγόδες του Μαχαμπαλιπουράμ» και η κύρια πίστωση για την ίδρυση αυτού του συγκροτήματος ανήκει στον βασιλιά Pallava Narsimha Varman II. Ο Mamallapuram πιστεύεται επίσης ότι πήρε το όνομά του καθώς πήρε τον τίτλο του Mamallan ή «ο μεγάλος παλαιστής».
Η παλαιότερη αναφορά αυτών των ναών ως «Παγόδες» ήταν όταν χρησιμοποιήθηκε ως φάρος για να καθοδηγήσει τους ναυτικούς στην ακτή όταν έρχονταν στην Ινδία. Αυτοί οι εξαίσιοι ναοί από γρανίτη στις γραφικές ακτές του κόλπου της Βεγγάλης βρίσκονται όλοι στο Mahabalipuram και πιστεύεται ότι είναι πλέον βυθισμένοι εκτός από έναν που είναι ορατός σήμερα που ονομάζεται Shore ναός αφιερωμένος στον Shiva και θεωρείται ένας από τους παλαιότερους ναούς στην Ινδία.
Ο παραθαλάσσιος ναός ονομάστηκε κυριολεκτικά έτσι επειδή βρίσκεται στην ακτή του κόλπου της Βεγγάλης, αν και αυτό το όνομα έχει αποδοθεί τώρα και το αρχικό του όνομα είναι ακόμα άγνωστο. Αυτός ο ναός, εξ ολοκλήρου κατασκευασμένος από μαύρη πέτρα, είναι ένα πενταόροφο κτίριο σε σχήμα πυραμίδας χτισμένο από κομμένες πέτρες με τετράγωνη βάση 50 πόδια και ύψος 60 πόδια. Είναι ο παλαιότερος γνωστός ανεξάρτητος ναός στην πολιτεία Ταμίλ Ναντού. Η θέση αυτού του ναού είναι τέτοια που οι πρώτες ακτίνες του ήλιου το πρωί πέφτουν πάνω στη θεότητα που βλέπει προς τα ανατολικά το ιερό. Ο ναός κοσμείται με περίτεχνα σχεδιασμένα ανάγλυφα.
Οι επισκέπτες εισέρχονται στους χώρους του ναού μέσω μιας πύλης. Γύρω από το συγκρότημα του ναού υπάρχουν πολλά μονολιθικά γλυπτά. Υπάρχουν περίπου εκατό αγάλματα Nandi στο συγκρότημα και το καθένα είναι λαξευμένο από μια πέτρα. Ο ταύρος Nandi λατρευόταν ιδιαίτερα στην αρχαία Ινδία. Πιστεύεται ότι οι υπόλοιποι έξι ναοί έχουν βυθιστεί στο νερό κάπου έξω από την ακτή του Μαχαμπαλιπουράμ. Η κλίση των βασιλέων Pallava προς τη δημιουργικότητα φαίνεται απόλυτα μέσα από την πλούσια και όμορφη αρχιτεκτονική στο Mahabalipuram. Ο πλούτος των κομμένων σπηλαίων, οι ναοί λαξευμένοι σε μεμονωμένους βράχους, τα ανάγλυφα αντανακλούν την καλλιτεχνική τους δημιουργικότητα.
Πολλές υποβρύχιες αποστολές, ανασκαφές και μελέτες έχουν διεξαχθεί από το 2002 από την Αρχαιολογική Εταιρεία της Ινδίας (ASI) σε συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς και με τη γενναιόδωρη βοήθεια του Πολεμικού Ναυτικού για την αποκάλυψη πληροφοριών σχετικά με τους βυθισμένους ναούς. Οι υποβρύχιες αποστολές είναι εξαιρετικά προκλητικές και οι δύτες έχουν βρει πεσμένους τοίχους, σπασμένους πυλώνες, σκαλοπάτια και επίσης ογκόλιθους διασκορπισμένους σε μια μεγάλη περιοχή αν και κείτονται ανενόχλητοι.
Κατά τη διάρκεια ενός τσουνάμι στην ανατολική ακτή της Ινδίας το 2004, η πόλη Μαχαμπαλιπουράμ βρισκόταν σε νερό για μέρες και όλες οι κατασκευές γύρω από τον ναό υπέστησαν σημαντικές ζημιές. Ωστόσο, αυτό το τσουνάμι έφερε στο φως και τους αρχαιολογικούς θησαυρούς που ήταν κρυμμένοι στη θάλασσα για αιώνες. Κατά τη διάρκεια του τσουνάμι, όταν η θάλασσα υποχώρησε για λίγο περίπου 500 μέτρα, «μακριά ευθεία σειρά βράχων» φάνηκε να αναδύεται από το νερό πριν καλυφθεί για άλλη μια φορά. Επίσης, ορισμένα κρυμμένα ή χαμένα αντικείμενα ξεβράστηκαν στην ξηρά όταν τα κύματα τσουνάμι υποχώρησαν και αφαίρεσαν τις αποθέσεις άμμου που είχαν καλύψει τέτοιες κατασκευές, όπως ένα μεγάλο πέτρινο λιοντάρι και ένας ημιτελής βράχος ελέφαντας.
Η πλούσια ιστορία του Mahabalipuram αντικατοπτρίζεται ήδη καλά λόγω των διαδεδομένων παραδοσιακών γλυπτών σε κατοικίες της γειτονιάς και είναι ενδιαφέρον ότι χτίζονται σήμερα με παρόμοιες τεχνικές που χρησιμοποιούνταν πολύ καιρό πριν. Τέτοιες ανακαλύψεις έχουν ανανεώσει το ενδιαφέρον για το Mahabalipuram και οι έρευνες συνεχίζονται για να ξεδιαλύνουν ερωτήματα και θεωρίες σχετικά με το παρελθόν της πόλης.
***
