Ολόκληρος ο κόσμος παλεύει με την πανδημία COVID-19 που είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια εκατομμυρίων ζωών και έχει διαταράξει την παγκόσμια οικονομία καθώς και την κανονική διαβίωση στον μέγιστο δυνατό βαθμό. Η τρέχουσα κατάσταση είναι χειρότερη από το σενάριο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που βίωσαν οι χώρες πριν από σχεδόν επτά δεκαετίες και είναι μια ζοφερή υπενθύμιση της ισπανικής γρίπης που εμφανίστηκε σχεδόν πριν από έναν αιώνα το 1918-19. Ωστόσο, όσο κι αν κατηγορούμε τον ιό για την άνευ προηγουμένου καταστροφή σε συνδυασμό με την αδυναμία διαφόρων κυβερνήσεων να αντιμετωπίσουν την κατάσταση με υπεύθυνο τρόπο, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η τρέχουσα κατάσταση που αντιμετωπίζει ο κόσμος και ειδικά στην Ινδία οφείλεται στο πρότυπο της ανθρώπινης συμπεριφοράς και εμείς ως ανθρώπινο είδος θα πρέπει να είμαστε υπεύθυνοι για το σενάριο που αντιμετωπίζουμε σήμερα για διάφορους λόγους που αναφέρονται παρακάτω.
Πρώτα και κύρια είναι η καθιστική ζωή (έλλειψη φυσικής δραστηριότητας), σε συνδυασμό με την ανθυγιεινή διατροφή που έχει ως αποτέλεσμα το ανοσοποιητικό μας σύστημα να είναι ευάλωτο σε διαφορετικούς παθογόνους μικροοργανισμούς συμπεριλαμβανομένων ιών όπως ο SARS CoV-2. Υπάρχει πληθώρα στοιχείων που συνδέουν την ισορροπημένη διατροφή με ένα υγιές σώμα με ένα αποτελεσματικό ανοσοποιητικό σύστημα ικανό να καταπολεμά τις ασθένειες. Όσον αφορά τον COVID-19, έχει δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στη διατήρηση των επιπέδων διαφορετικών βιταμινών στο σώμα, ιδιαίτερα της βιταμίνης D. Η ανεπάρκεια βιταμίνης D σχετίζεται με αυξημένη σοβαρότητα των συμπτωμάτων που προκαλούνται από τον COVID-191. Μετά από ανάλυση της κατάστασης που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η Ινδία, ο αριθμός των λοιμώξεων που έχουν αναφερθεί ανήκει στην πιο εύπορη κατηγορία ανθρώπων που μένουν κυρίως σε εσωτερικούς χώρους απολαμβάνοντας τον καθιστικό τρόπο ζωής σε κλιματιζόμενο περιβάλλον και όχι σε άτομα που κάνουν σωματική δραστηριότητα στο φυσικό περιβάλλον παρουσία ηλιακού φωτός (βοηθά στη σύνθεση της βιταμίνης D). Επιπλέον, αυτή η κατηγορία ανθρώπων δεν καταναλώνει ανθυγιεινό πρόχειρο φαγητό λόγω έλλειψης υπερβολικής δύναμης χρημάτων και επομένως δεν προσβάλλεται από ασθένειες του τρόπου ζωής όπως ο διαβήτης, οι καρδιαγγειακές παθήσεις, το λιπώδες ήπαρ κ.λπ. Αυτές οι συννοσηρότητες παίζουν ζωτικό ρόλο στην επιδείνωση των συμπτωμάτων που προκαλείται από τον COVID-19.
Ο δεύτερος λόγος είναι η σχετικά μικρότερη σημασία που δίνεται στη συμμόρφωση με τις οδηγίες χρήσης μάσκας σε δημόσιους χώρους, την τήρηση κοινωνικής απόστασης, τη χρήση απολυμαντικών χεριών και την άσκοπη εξόρμηση, που έχει προκαλέσει αυξημένη μετάδοση του ιού που οδηγεί σε μετάλλαξη και λήψη διαφορετικών μορφών που έχουν γίνονται πιο μολυσματικές. Αυτό μάλλον συνέβη λόγω της αίσθησης και της αντίληψης ότι τα χειρότερα της πανδημίας τελείωσαν. Αυτό οδήγησε σε υψηλότερα ποσοστά μόλυνσης, αν και με παρόμοια ποσοστά θνησιμότητας. Αξίζει να αναφέρουμε εδώ ότι είναι η φύση του ιού να μεταλλάσσεται, ειδικά οι ιοί RNA, όταν αναδιπλασιάζονται. Αυτή η αναπαραγωγή συμβαίνει μόνο όταν ο ιός εισέλθει στο σύστημα ξενιστή, στην περίπτωση αυτή στον άνθρωπο, και αναδιπλασιάζεται προκαλώντας περισσότερη μόλυνση και εξάπλωση σε άλλους. Έξω από το ανθρώπινο σώμα, ο ιός είναι «νεκρός» και δεν είναι ικανός να αναπαραχθεί και ως εκ τούτου δεν υπάρχει καμία πιθανότητα μετάλλαξης. Αν ήμασταν πιο πειθαρχημένοι στην πρακτική της κοινωνικής απόστασης, φορώντας μάσκες, χρήση απολυμαντικών και παραμένοντας στο σπίτι, ο ιός δεν θα είχε την ευκαιρία να μολύνει περισσότερους ανθρώπους και ως εκ τούτου δεν θα μπορούσε να μεταλλαχθεί, οδηγώντας έτσι σε περισσότερες μολυσματικές παραλλαγές . Ιδιαίτερη αναφορά εδώ είναι ο διπλός μεταλλαγμένος και ο τριπλός μεταλλάκτης του SARS-CoV2 που είναι πιο μολυσματικός και εξαπλώνεται γρήγορα σε σύγκριση με τον αρχικό SARS-Cov2 που άρχισε να μολύνει ανθρώπους τον Νοέμβριο/Δεκέμβριο του 2019. Ο διπλός και ο τριπλός μεταλλάκτης δημιουργεί σήμερα όλεθρο στην Ινδία, όπου η χώρα αντιμετωπίζει σχεδόν κατά μέσο όρο 200,000 μολύνσεις την ημέρα τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Επιπλέον, αυτή η φυσική επιλογή από τον ιό είναι ένα βιολογικό φαινόμενο που είναι βέβαιο ότι θα συμβεί καθώς κάθε ζωντανό είδος προσπαθεί να αλλάξει (σε αυτή την περίπτωση μεταλλάσσεται) για την καλύτερη επιβίωσή του. Με το σπάσιμο της αλυσίδας μετάδοσης του ιού, θα είχε αποτραπεί η δημιουργία νέων ιικών μεταλλάξεων, οι οποίες προέκυψαν λόγω της αναπαραγωγής του ιού (προς όφελος της επιβίωσης του ιού), αν και προκαλώντας ασθένεια στα ανθρώπινα είδη. ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εν μέσω αυτού του ζοφερού σεναρίου, το ασήμαντο είναι ότι σχεδόν το 85% των ανθρώπων που μολύνονται από τον COVID-19 είναι είτε ασυμπτωματικοί είτε αναπτύσσουν συμπτώματα που δεν είναι επιβαρυντικά στη φύση. Αυτοί οι άνθρωποι θεραπεύονται με αυτοκαραντίνα και με θεραπεία στο σπίτι. Από το υπόλοιπο 15%, το 10% αναπτύσσει σοβαρά συμπτώματα που απαιτούν ιατρική φροντίδα, ενώ το υπόλοιπο 5% είναι εκείνα που χρειάζονται κρίσιμη ιατρική φροντίδα. Είναι αυτό το 15% του πληθυσμού που απαιτεί νοσηλεία του ενός ή του άλλου, επιβαρύνοντας έτσι το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης ειδικά σε μια χώρα όπως η Ινδία με μεγάλη πληθυσμιακή βάση. Αυτό το 15% των ατόμων που χρειάζονται επείγουσα ιατρική φροντίδα περιλαμβάνει κυρίως ηλικιωμένους με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα ή άτομα με συννοσηρότητες όπως διαβήτης, άσθμα, καρδιαγγειακές παθήσεις, λιπώδη ηπατική νόσο, υπέρταση κ.λπ. που οδηγεί σε εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος και ανάπτυξη σοβαρών συμπτωμάτων COVID-19. Έχει επίσης παρατηρηθεί ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των 15% ανθρώπων είχαν ανεπαρκή επίπεδα βιταμίνης D στο σύστημά τους. Αυτό υποδηλώνει ότι διατηρώντας ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα, με επαρκή επίπεδα βιταμινών, ιδιαίτερα βιταμίνης D και απουσία συννοσηρότητας, ο αριθμός των ατόμων που επισκέπτονται και απαιτούν νοσοκομειακή περίθαλψη θα είχε μειωθεί σημαντικά, ασκώντας έτσι λιγότερη πίεση στους πόρους υγείας. Αυτό είναι κάτι που αξίζει να συλλογιστούμε σχετικά με το να προχωρήσουμε για την αντιμετώπιση της νόσου COVID-19 και τελικά τη μείωση και την εξάλειψή της.
Η ανάπτυξη του εμβολίου COVID-19 από διάφορες εταιρείες και ο μαζικός εμβολιασμός ανθρώπων κατά του ιού SARS-CoV2 θα παίξουν επίσης σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της ανοσίας έναντι του ιού. Ένα σημαντικό πράγμα που πρέπει να αναφέρουμε εδώ είναι ότι ο εμβολιασμός δεν θα μας αποτρέψει από την ασθένεια, αλλά θα βοηθήσει μόνο στη μείωση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων εάν μολυνθούμε από τον ιό (μετά τον εμβολιασμό). Επομένως, πρέπει να τηρούμε τις οδηγίες που θα σταματήσουν τη μετάδοση του ιού (φορώντας μάσκες σε δημόσιους χώρους, τήρηση κοινωνικής απόστασης, χρήση απολυμαντικών χεριών και μη εξορμήσεις άσκοπα), παρόλο που έχουμε εμβολιαστεί, μέχρι να εξαφανιστεί τελείως ο ιός.
Αυτό το σενάριο της διαμάχης μεταξύ του ιού και του ανθρώπου, μας θυμίζει τη θεωρία του Καρόλου Δαρβίνου που μίλησε για την προέλευση των ειδών από τη φυσική επιλογή και την επιβίωση του ισχυρότερου. Αν και ο ιός μπορεί να κερδίζει την κούρσα στιγμιαία, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εμείς, ως ανθρώπινο είδος, θα βγούμε νικητές στο τέλος, αναπτύσσοντας τρόπους και μέσα για την καταπολέμηση του ιού (είτε με εμβολιασμό ή/και με αμυντικούς μηχανισμούς οικοδόμησης του σώματός μας για να καταπολεμήσουμε και να σκοτώσουμε τον ιό), οδηγώντας τον κόσμο πίσω στο χαρούμενο σενάριο όπου βρισκόμασταν, πριν από την εμφάνιση του COVID-19.
***
