Ένα σύστημα αναγνώρισης των πολιτών της Ινδίας είναι επιτακτική ανάγκη για διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένων των εγκαταστάσεων πρόνοιας και υποστήριξης, της ασφάλειας, του ελέγχου των συνόρων και των περιορισμών στην παράνομη μετανάστευση και ως βάση για την ταυτοποίηση στο μέλλον. Η προσέγγιση πρέπει να είναι περιεκτική και κατάλληλη για τα μειονεκτούντα τμήματα της κοινωνίας.
Ένα από τα θέματα που έχει τραβήξει τη φαντασία σημαντικού τμήματος του ινδικού πληθυσμού στο πρόσφατο παρελθόν είναι ΥΠΑ και NRC (ακρωνύμια του Νόμου Τροποποίησης Ιθαγένειας, 2020 και του προτεινόμενου Εθνικού Μητρώου Πολιτών). Η ψήφιση της CAA στο κοινοβούλιο προκάλεσε μεγάλης κλίμακας διαμαρτυρίες σε διάφορα μέρη της χώρας. Τόσο οι διαδηλωτές όσο και οι υποστηρικτές φαίνεται να έχουν ισχυρές απόψεις για το θέμα και να φαίνονται συναισθηματικά διχασμένοι στο πρόσωπό του.
Η CAA προβλέπει τη χορήγηση ινδικής υπηκοότητας σε θρησκευτικές μειονότητες του Αφγανιστάν, του Μπαγκλαντές και του Πακιστάν που έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους λόγω θρησκευτικών διώξεων και έχουν βρει καταφύγιο στην Ινδία μέχρι το 2014. Οι διαδηλωτές υποστηρίζουν ότι η CAA χορηγεί υπηκοότητα βάσει θρησκείας και η Ινδία είναι ένα κοσμικό κράτος Ως εκ τούτου, η CAA είναι αντισυνταγματική και παραβιάζει το μέρος 3. Ωστόσο, το ινδικό σύνταγμα προβλέπει επίσης προστατευτικές διακρίσεις υπέρ εκείνων που έχουν υποστεί αδικία. Στο τέλος της ημέρας, εναπόκειται στο ανώτερο δικαστικό σώμα να εξετάσει τη συνταγματική εγκυρότητα μιας Πράξης του Κοινοβουλίου.
Το NRC ή το Εθνικό Μητρώο Πολιτών της Ινδίας ως έννοια ορίζεται από τον ίδιο τον νόμο περί ιθαγένειας του 1955. Στο ιδανικό σενάριο, η άσκηση του μητρώου προετοιμασίας των πολιτών θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί προ πολλού σύμφωνα με τον νόμο του 1955. Οι πολίτες των περισσότερων χωρών στον κόσμο έχουν κάποια μορφή ταυτότητας πολιτών. Συνοριακός έλεγχος και περιορισμός της παράνομης μετανάστευση απαιτεί κάποια μορφή ταυτοποίησης και βασικών πληροφοριών των πολιτών. Η Ινδία δεν διαθέτει ακόμη ταυτότητα πολιτών, αν και υπάρχουν πολλές άλλες μορφές ταυτοτήτων όπως η κάρτα Aadhar (μοναδική ταυτότητα με βιομετρική βάση για κατοίκους Ινδίας), η κάρτα PAN (για λόγους φορολογίας εισοδήματος), η ταυτότητα ψηφοφόρων (για τη ψηφοφορία στις εκλογές) , Διαβατήριο (για διεθνή ταξίδια), δελτίο διατροφής κ.λπ.
Το Aaadhar είναι ένα από τα πιο μοναδικά συστήματα αναγνώρισης στον κόσμο, επειδή καταγράφει επίσης την ίριδα εκτός από τα χαρακτηριστικά του προσώπου και τα δακτυλικά αποτυπώματα. Ίσως είναι σκόπιμο να εξεταστεί εάν μπορούν να ενσωματωθούν στο Aadhar πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με την εθνικότητα του κατοίκου μέσω της κατάλληλης νομοθεσίας.
Τα διαβατήρια και τα δελτία ταυτότητας ψηφοφόρων είναι διαθέσιμα μόνο στους πολίτες της Ινδίας. Επομένως, αυτά τα δύο είναι ούτως ή άλλως ήδη υπάρχοντα μητρώα πολιτών. Γιατί να μην εργαστείτε σε αυτό μαζί με τον Aaadhar για να κάνετε το μητρώο πλήρη απόδειξη; Ο κόσμος υποστηρίζει ότι το σύστημα ταυτότητας ψηφοφόρων είναι γεμάτο λάθη που μπορεί στη συνέχεια να σημαίνει ότι οι ψεύτικοι ψηφοφόροι ψηφίζουν και λαμβάνουν αποφάσεις για το σχηματισμό κυβέρνησης.
Ενδέχεται να υπάρχει περίπτωση ενημέρωσης και ενσωμάτωσης των υφιστάμενων μορφών αναγνώρισης των πολιτών, ιδιαίτερα του συστήματος αναγνώρισης ψηφοφόρων σε συνδυασμό με το Aaadhar. Η Ινδία έχει καταφύγει σε διάφορες μορφές ταυτοτήτων για διαφορετικούς σκοπούς στο παρελθόν, αλλά δυστυχώς όλες λέγεται ότι είναι αναποτελεσματικές στη συλλογή ακριβών πληροφοριών σχετικά με τους κατόχους. Τεράστια χρηματικά ποσά των φορολογουμένων έχουν δαπανηθεί για αυτές τις κάρτες μέχρι στιγμής. Εάν το σύστημα της κάρτας ψηφοφόρων ενημερωθεί σε συνδυασμό με το Aadhar και τα διαβατήρια για να γίνει αυτό ακριβές, θα μπορούσε πραγματικά να εξυπηρετήσει τον σκοπό της εγγραφής των πολιτών. Παραδόξως, κανείς δεν μιλάει για τον περιορισμό των μη Ινδών που συμμετέχουν στις εκλογές και στο σχηματισμό κυβέρνησης.
Η προτεινόμενη νέα άσκηση προετοιμασίας του μητρώου πολιτών δεν πρέπει να γίνει άλλο ένα παράδειγμα σπατάλης δημοσίου χρήματος ενόψει της ιστορίας της αναποτελεσματικότητας των επίσημων μηχανημάτων.
Το μητρώο πληθυσμού, NPR μπορεί να είναι απλώς ένας άλλος όρος για την απογραφή που πραγματοποιείται κάθε δεκαετία για αιώνες ούτως ή άλλως.
Ένα σύστημα αναγνώρισης των πολιτών της Ινδίας είναι επιτακτική ανάγκη για διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένων των εγκαταστάσεων πρόνοιας και υποστήριξης, της ασφάλειας, του ελέγχου των συνόρων και των περιορισμών στην παράνομη μετανάστευση και ως βάση για την ταυτοποίηση στο μέλλον. Η προσέγγιση πρέπει να είναι περιεκτική και κατάλληλη για τα μειονεκτούντα τμήματα της κοινωνίας.
***
Παραπομπή:
The Citizenship (Amendment) Act, 2019. No. 47 of 2019. The Gazette of India No. 71] Νέο Δελχί, Πέμπτη, 12 Δεκεμβρίου 2019. Διαθέσιμο στο διαδίκτυο στη διεύθυνση http://egazette.nic.in/WriteReadData/2019/214646.pdf
***
Συγγραφέας: Umesh Prasad
Ο συγγραφέας είναι απόφοιτος του London School of Economics και πρώην ακαδημαϊκός με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο.
Οι απόψεις και οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτόν τον ιστότοπο είναι αποκλειστικά του συγγραφέα(ών) και άλλων συνεργατών, εάν υπάρχουν.
